клеіцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Рабіцца ліпкім, клейкім.

    • Ад смалы пальцы клеяцца.
  2. Паддавацца склейванню.

    • Папера добра клеіцца.
  3. пераноснае значэнне: (звычайна з адмоўем не).

    • Паспяхова развівацца, атрымлівацца (размоўнае).
    • З музыкай у яго не клеіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)