клеіць, ✂; незак.
Рабіць што-н., змацоўваючы пры дапамозе клею.
|| зак. склеіць, ✂.
|| наз. клейка, ✂ і клеенне, ✂.
|| прым. клеільны, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)