клеіць, ​; незак.

Рабіць што-н., змацоўваючы пры дапамозе клею.

  • К. пакеты.

|| зак. склеіць, ✂.

|| наз. клейка, ✂ і клеенне, ✂.

|| прым. клеільны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)