кісцень назоўнік | мужчынскі род
Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.
- Разбойнік з кісцянём.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)