кіруючы прыметнік

  1. Такі, якому належыць кіраўніцтва (у 1 знач.), які кіруе, дае прынцыповыя ўказанні.

    • К. цэнтр.

  2. Такі, якім трэба кіравацца.

    • Кіруючыя ўказанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)