кіраванне назоўнік | ніякі род
-
гл. кіраваць.
-
Дзейнасць органаў дзяржаўнай улады.
- Органы дзяржаўнага кіравання.
-
Сукупнасць прыбораў, пры дапамозе якіх кіруюць механізмам.
- Аўтаматычнае к.
-
Сінтаксічная сувязь, якая выражаецца ў тым, што адно слова патрабуе пры сабе іншага слова зменных часцін мовы ў пэўным склоне.
- Дзеяслоўнае к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)