кіраванне назоўнік | ніякі род

  1. гл. кіраваць.

  2. Дзейнасць органаў дзяржаўнай улады.

    • Органы дзяржаўнага кіравання.
  3. Сукупнасць прыбораў, пры дапамозе якіх кіруюць механізмам.

    • Аўтаматычнае к.
  4. Сінтаксічная сувязь, якая выражаецца ў тым, што адно слова патрабуе пры сабе іншага слова зменных часцін мовы ў пэўным склоне.

    • Дзеяслоўнае к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)