Verbum

кіраваць, ✂; незак.

1. Карыстаючыся прыборамі, рулём і пад., рэгуляваць ход, рух каго-, чаго-н.

   • К. канём.
   • К. маторнай лодкай.

2. Быць на чале чаго-н.

   • К. краінай.
   • К. заводам.

3. Накіроўваць чыю-н. дзейнасць, быць кіраўніком каго-, чаго-н.

   • К. курсавой работай студэнта.
   • К. аркестрам.

4. Тое, што і кіравацца (у 2 знач.; разм.).

   • Каровы кіруюць да стагоў.

5. перан. Быць пабуджальнай прычынай, пачаткам чаго-н.

   • Мной кіравала пачуццё жалю.

6. У граматыцы: патрабаваць пасля сябе пэўнага ўскоснага склону.

|| наз. кіраванне, ✂ і кіраўніцтва, ✂.