кіраваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Карыстаючыся прыборамі, рулём і пад., рэгуляваць ход, рух каго-, чаго-н.

    • К. канём.
    • К. маторнай лодкай.
  2. Быць на чале чаго-н.

    • К. краінай.
    • К. заводам.
  3. Накіроўваць чыю-н. дзейнасць, быць кіраўніком каго-, чаго-н.

    • К. курсавой работай студэнта.
    • К. аркестрам.
  4. Тое, што і кіравацца (у 2 знач.; размоўнае).

    • Каровы кіруюць да стагоў.
  5. пераноснае значэнне: Быць пабуджальнай прычынай, пачаткам чаго-н.

    • Мной кіравала пачуццё жалю.
  6. У граматыцы: патрабаваць пасля сябепэўнага ўскоснага склону.

|| назоўнік: кіраванне і кіраўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)