кібітка, ​, ж.

  1. Даўней: крытая дарожная павозка.

  2. Пераноснае жыллё ў качэўнікаў.

|| прым. кібітачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)