каземат назоўнік | мужчынскі род

  1. Абарончае збудаванне для ўкрыцця ад бомб і снарадаў праціўніка, захоўвання баепрыпасаў і пад., раней — браніраванае памяшканне на караблях (спецыяльны тэрмін).

  2. Адзіночная камера ў крэпасці, турме для трымання зняволеных.

|| прыметнік: казематны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)