каземат, ✂, м.

  1. Абарончае збудаванне для ўкрыцця ад бомб і снарадаў праціўніка, захоўвання баепрыпасаў і пад., раней — браніраванае памяшканне на караблях (спец.).

  2. Адзіночная камера ў крэпасці, турме для трымання зняволеных.

|| прым. казематны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)