каўтун, ✂, м.

  1. Хвароба скуры на галаве, пры якой валасы зблытваюцца і зліпаюцца ў камяк.

    • К. марудна вылечваецца.
    • К. і ў коней бывае.

  2. мн. -оў. Валасы (разм. пагард.).

    • Прычашы свае каўтуны.

|| прым. каўтунны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)