каўпак, , м.

  1. Галаўны ўбор конусападобнай, авальнай або іншай формы.

    • К. повара.
  2. Накрыўка такой формы над чым-н.

    • Шкляны к.

|| памянш. каўпачок, .

|| прым. каўпачны, і каўпаковы, .

  • Каўпаковая печ (тэхнічная печ з награвальным і засцерагальным каўпаком).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)