каўпак

назоўнік | мужчынскі род

  1. Галаўны ўбор конусападобнай, авальнай або іншай формы.

    • К. повара.

  2. Накрыўка такой формы над чым-н.

    • Шкляны к.

|| памяншальная форма: каўпачок.

|| прыметнік: каўпачны і каўпаковы.

  • Каўпаковая печ (тэхнічная печ з награвальным і засцерагальным каўпаком).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)