катапульта назоўнік | жаночы род
-
У старажытнасці: прыстасаванне для кідання на вялікую адлегласць камення, бочак з запаленай смалой і пад., якое прымянялася пры асадзе крэпасцей.
-
Устройства для паскарэння старту самалёта з палубы карабля (спецыяльны тэрмін).
-
Аўтаматычнае прыстасаванне для выкідвання з самалёта лётчыкаў, касманаўтаў (спецыяльны тэрмін).
|| прыметнік: катапультны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)