кат, ✂, м.

  1. Асоба, якая прыводзіць у выкананне смяротны прыгавор, учыняе кару, катуе.

  2. перан. Жорсткі мучыцель, прыгнятальнік.

|| прым. катаўскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)