карта, , ж.

  1. Зменшаны чарцёж паверхні Зямлі, зорнага неба або паверхні якой-н. планеты.

    • Геаграфічная к.
    • К. Месяца.
    • Астранамічная к.
  2. Адзін з цвёрдых папяровых лісткоў, якія складаюць калоду для гульні і адрозніваюцца паміж сабой па намаляваных ка іх умоўных фігурах або ачках чатырох масцей.

    • Калода карт.
    • Зблытаць карты (таксама перан. разладзіць, парушыць чые-н. планы, намеры).
    • І карты ў рукі (перан. пра таго, хто мае ўсе магчымасці, умовы для чаго-н.).
    • К. біта (таксама перан. пра чый-н. правал, пройгрыш).
    • Раскрыць карты (таксама перан. перастаць трымаць у тайне свае планы і намеры).
    • Ставіць на карту што-н. (таксама перан. рызыкаваць чым-н., спадзеючыся на выгаду, выйгрыш).
  3. мн. Гульня пры дапамозе калоды такіх лісткоў.

    • Гульня ў карты.
  4. Бланк для запаўнення якімі-н. звесткамі.

    • Санаторная к.

|| прым. карцёжны, і картачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)