карова назоўнік | жаночы род
Свойская малочная жывёліна; самка быка, а таксама некаторых іншых рагатых жывёлін, напр. лася, аленя.
- Дойная к. (таксама пераноснае значэнне: пра крыніцу матэрыяльных даброт, якой звычайна карыстаюцца несумленныя людзі ў асабістых мэтах).
- Марская карова — вымерлае воднае млекакормячае атрада сірэн.
- Як карова языком злізала каго-што (размоўнае жартаўлівае) — хутка і бясследна знік, як і не было.
|| памяншальная форма: кароўка.
|| прыметнік: каровін.
- К. рык.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)