карова, ​, ж.

Свойская малочная жывёліна; самка быка, а таксама некаторых іншых рагатых жывёлін, напр. лася, аленя.

  • Дойная к. (таксама перан. пра крыніцу матэрыяльных даброт, якой звычайна карыстаюцца несумленныя людзі ў асабістых мэтах).
  • Марская карова — вымерлае воднае млекакормячае атрада сірэн.
  • Як карова языком злізала каго-што (разм. жарт.) — хутка і бясследна знік, як і не было.

|| памянш. кароўка, ✂.

|| прым. каровін, ✂.

  • К. рык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)