Verbum

карміць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Даваць корм (жывёле).

   • Пара к. карову.
   • К. куранят тварагом.

2. Уводзіць каму-н. ежу ў рот; даваць есці.

   • К. парасят праз соску.
   • К. дзіця грудзямі.
   • К. абяцанкамі (пераноснае значэнне: абяцаць зрабіць што-н., але не выканаць).

3. пераноснае значэнне: Забяспечваць неабходным для пражыцця, утрымліваць.

   • К. сірот.

|| закончанае трыванне: накарміць, пакарміць і пракарміць.

|| назоўнік: пракорм і пракармленне.

|| назоўнік: кармленне.