Verbum

карміць, ​^✂; незак.

1. Даваць корм (жывёле).

   • Пара к. карову.
   • К. куранят тварагом.

2. Уводзіць каму-н. ежу ў рот; даваць есці.

   • К. парасят праз соску.
   • К. дзіця грудзямі.
   • К. абяцанкамі (перан. абяцаць зрабіць што-н., але не выканаць).

3. перан. Забяспечваць неабходным для пражыцця, утрымліваць.

   • К. сірот.

|| зак. накарміць, ✂, пакарміць, ✂ і пракарміць, ✂.

|| наз. пракорм, ✂ і пракармленне, ✂.

|| наз. кармленне, ✂.