карміць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Даваць корм (жывёле).
- Пара к. карову.
- К. куранят тварагом.
-
Уводзіць каму-н. ежу ў рот; даваць есці.
- К. парасят праз соску.
- К. дзіця грудзямі.
- К. абяцанкамі (пераноснае значэнне: абяцаць зрабіць што-н., але не выканаць).
-
пераноснае значэнне: Забяспечваць неабходным для пражыцця, утрымліваць.
- К. сірот.
|| закончанае трыванне: накарміць, пакарміць і пракарміць.
|| назоўнік: пракорм і пракармленне.
|| назоўнік: кармленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)