карэнне, ✂, н., зб.

  1. Карані (гл. корань у 1, 2 і 3 знач.).

  2. Падземныя часткі некаторых раслін (пятрушкі, сельдэрэю і інш.), якія ўжываюцца як прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)