карцець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
безасабовая форма: з інфінітывам, са злучнік «каб» і без дапаўнення.
- Пра неадольнае жаданне зрабіць што-н., хацецца.
- Мне карціць сказаць.
- Сыну карцела, каб хто быў побач.
-
Не даваць спакою, непакоіць, хваляваць.
- Не вучоба карціць, а паездка ў горад.
|| назоўнік: карценне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)