карчага​2, ✂, ж.

  1. Вялікая, звычайна з гліны пасудзіна, якая выкарыстоўвалася для трымання він і інш. (уст.).

  2. Гляк для мазі.

    • Наліць у карчагу дзёгцю.

|| прым. карчажны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)