каранцін назоўнік | мужчынскі род
-
Часовая ізаляцыя заразных хворых і асоб, якія былі ў кантакце з такімі хворымі.
-
Санітарны пункт для агляду людзей і грузаў, якія прыбылі з мясцовасці, заражанай эпідэміяй.
|| прыметнік: каранцінны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)