каракуль, , м.

Каштоўныя шкуркі ягнят каракульскіх авечак.

|| прым. каракулевы, .

  • Каракулевае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)