карацець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Станавіцца карацейшым, менш працяглым ў прасторы або ў часе.

  • Пад восень дні карацеюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)