канькаць

дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Назойліва прасіць аб чым-н., скардзячыся на што-н.

|| назоўнік: каньканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)