канечны,
-
Які мае канец, мяжу (у прасторы і часе);
проціл. бесканечны.- Канечная велічыня (у матэматыцы — велічыня, што змяняецца ў пэўных межах, не роўная ні нулю, ні бесканечнасці).
-
Які знаходзіцца на канцы чаго
-н. , апошні ў шэрагу прадметаў і з’яў.- К. прыпынак.
-
Асноўны, самы галоўны.
- Канечная мэта.
-
Які завяршае сабой які
-н. працэс, што з’яўляецца вынікам работы.- К. прадукт.
- К. вынік.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)