камутатар, ✂, м.

  1. Назва розных устройстваў для змянення напрамку, пераключэння электрычнага току.

  2. Род мясцовай тэлефоннай станцыі з ручным злучэннем.

    • Званіць трэба праз к.

|| прым. камутатарны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)