камера, ​✂, ж.

  1. Асобны пакой, памяшканне спецыяльнага прызначэння ў некаторых установах.

    • Дэзінфекцыйная к.
    • Турэмная к.

  2. Закрытая прастора ў сярэдзіне якога-н. прыбора, машыны, збудавання, а таксама закрытая поласць унутры якога-н. органа.

    • Фатаграфічная к.
    • К. шлюза.
    • К. згарання ў рухавіку.
    • К. сэрца.

  3. Фатаграфічны, кінематаграфічны ці тэлевізійны здымачны апарат (разм.).

    • Здымаць скрытай камерай (непрыкметна для таго, каго здымаюць).

  4. Унутраная гумавая абалонка шыны, мяча, якая напаўняецца паветрам.

|| прым. камерны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)