калодка, ✂, ж.

  1. Невялікая калода; тое, што і калода (у 1 знач.).

    • Парэзаць бярозу на калодкі.

  2. Кусок дрэва, які служыць асновай у некаторых інструментах, прыборах.

    • К. рубанка.

  3. Кусок дрэва ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры пашыве абутку; капыл.

    • Выплятаць лапці на калодцы.

  4. Сярэдняя частка кола, у якой умацоўваюцца спіцы.

    • Колы па калодкі ў гразі.

  5. Планка для мацавання на грудзях ордэнаў медалёў ці ордэнскіх стужак.

    • Ордэнская к.

|| памянш. калодачка, ✂.

|| прым. калодачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)