калоць​2, ✂; незак.

Рассякаць, здрабняць на часткі.

  • К. лёд.
  • К. дровы.

|| зак. раскалоць, ✂ і пакалоць, ✂.

|| наз. колка, ✂ і калонне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)