калечыць, ; незак.

  1. Рабіць калекам (калекай).

    • Вайна калечыць людзей.
  2. перан. Псаваць, знявечваць маральна, рабіць непаўнацэнным.

    • К. душу.
    • Нельга к. характар дзяцей.

|| зак. скалечыць, і пакалечыць, .

|| звар. калечыцца, .

|| зак. скалечыцца, і пакалечыцца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)