калечыць,
-
Рабіць калекам (калекай).
- Вайна калечыць людзей.
-
перан. Псаваць, знявечваць маральна, рабіць непаўнацэнным.- К. душу.
- Нельга к. характар дзяцей.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)