Verbum

калі, прысл. і злуч. уступальны.

1. прысл. пыт. У які час?

   • Калі ж вы прыйдзеце?
   • Калі гэта будзе?

2. прысл. неазнач. Калі-небудзь.

   • Ці чуў ты к. такое?

3. прысл. неазнач. У няпэўны будучы час.

   • Заходзь к. да нас.

4. прысл. азнач. Ужыв. як абстрактнае абазначэнне часу (звычайна ў спалуч. з часц. «вось»).

   • Вось к. мне трэба было вярнуцца.

5. злуч. уступальны. часавы. Ужыв. у пачатку даданага сказа і выражае:

   1. частковае або поўнае супадзенне ў часе дзеяння галоўнага і даданага сказаў; у той час як.

      • К. ўзышло сонца, мы ўжо былі дома;

   2. паслядоўнасць дзеяння; пасля таго як.

      • Я надта перапужалася, к. пачула такое;

   3. паўтаральнасць дзеяння (часта са словамі «заўсёды», «кожны раз» і інш.).

      • Мы заўсёды рады, к. вы прыязджалі да нас.

6. злуч. уступальны. умоўны. Выражае рэальную ўмову здзяйснення, існавання чаго-н.

   • К. працаваць, дык працаваць.
   • К. глянеш з пагорка, то ўсё ўбачыш як на далоні.