каламуціць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Муціць, рабіць каламутным.

    • К. ваду.

  2. пераноснае значэнне: Выклікаць неспакой, баламуціць, уносіць беспарадак.

|| закончанае трыванне: закаламуціць, скаламуціць, ускаламуціць і пакаламуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)