дзеяслоў | незакончанае трыванне
Выклікаць дрыжанне чаго-н., хістаць, трэсці.
- Выбухі гармат калацілі горад.
- К. антонаўкі (трасучы, выклікаць ападанне пладоў).
каго (што). Выклікаць дрыжыкі (пра страх, ліхаманку, холад і пад.).
- Мяне калоціць (безасабовая форма).
каго-што і без дапаўнення.
- Рабіць вобыск (размоўнае).
Гатаваць якую-н. страву, размешваючы калатоўкай (размоўнае).
- К. зацірку.
пераноснае значэнне: Выклікаць непрыемнае пачуццё.
- Гэта несправядлівасць калоціць мяне.
Абіваць, акалочваць снапы.
- К. снапы жыта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)