кафедра назоўнік | жаночы род

  1. Узвышэнне для лектара, прамоўцы.

    • Лектар падняўся на кафедру.
  2. У вышэйшай школе: аб’яднанне спецыялістаў вучэбных дысцыплін, якія адносяцца да адной галіны навукі.

    • К. хіміі.
    • К. беларускай мовы і літаратуры.
  3. Пасада епіскапа, які кіруе епархіяй.

|| прыметнік: кафедральны.

  • Кафедральны сабор — галоўны сабор у горадзе, у якім богаслужэнне вядзе епіскап.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)