кацёл, ​, м.

  1. Вялікая металічная пасудзіна круглай формы (для награвання вады, прыгатавання ежы і пад.).

    • Агульны к. (перан. харчаванне з агульнай кухні, сумеснае карыстанне чым-н. увогуле).
  2. Закрытая пасудзіна для ператварэння вады ў пару.

    • Паравы к.
  3. перан. Поўнае акружэнне воінскай групоўкі.

    • Мінскі к.

|| прым. катловы, ✂ і кацельны, ✂.

  • Катловае забеспячэнне (з агульнага катла; афіц.).
  • Кацельная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)