качэўнік, ​, м.

Чалавек, які вядзе качавы спосаб жыцця; вандроўнік.

|| ж. качэўніца, ✂.

|| прым. качэўніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)