качарга назоўнік | жаночы род
Тоўсты жалезны прут, сагнуты на канцы, для перамешвання паліва ў печы, выграбання попелу.
|| памяншальная форма: качарэжка.
|| прыметнік: качарговы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)