кааперацыя назоўнік | жаночы род

  1. гл. каапераваць.

  2. Форма арганізацыі працы, пры якой мноства людзей удзельнічае ў адным і тым жа або розных, але звязаных між сабой працэсах працы.

  3. Калектыўнае вытворчае, гандлёвае і пад. аб’яднанне, якое ствараецца на сродкі яго членаў-пайшчыкаў.

    • Жыллёвая к.
    • Спажывецкая к.

|| прыметнік: кааператыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)