явіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Прыйсці куды-н., з’явіцца дзе-н.

  • Я. ў суд.

|| незакончанае трыванне: яўляцца.

|| назоўнік: яўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)