яблык назоўнік | мужчынскі род
Плод яблыні.
- Летні сорт яблыкаў.
- Яблыку няма дзе ўпасці (пераноснае значэнне: надта цесна).
- Я. ад яблыні недалёка адкочваецца (прыказка пра тага, хто атрымаў у спадчыну дрэнныя звычкі ад бацькі, маці).
- Адамаў яблык — кадык.
- Вочны яблык — шарападобнае цела вока.
- У яблыкі — з цёмнымі круглымі плямамі на поўсці (пра коней).
- Яблык разладу (кніжнае) — прычына, прадмет спрэчкі, сваркі, разладу [паводле старажытнага грэчаскага міфа пра кінуты багіняй разладу Эрыдай яблык з надпісам «найпрыгажэйшай» і як з-за гэтага ўзнікла спрэчка паміж багінямі Герай, Афінай і Афрадытай].
|| памяншальная форма: яблычак.
|| прыметнік: яблычны.
- Я. сок (з яблыкаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)