гаручы прыметнік

  1. Здольны гарэць.

    • Г. газ.

  2. гаручае. Паліва для рухавікоў: нафта, бензін, салярка і інш.

|| назоўнік: гаручасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)