гаручы

прыметнік

  1. Здольны гарэць.

    • Г. газ.

  2. гаручае. Паліва для рухавікоў: нафта, бензін, салярка і інш.

|| назоўнік: гаручасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)