гарт,
-
Цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем.
-
перан. Фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць.- Чалавек старога гарту.
-
Сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў (
спец. ).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)