гарт назоўнік | мужчынскі род

  1. Цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем.

  2. пераноснае значэнне: Фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць.

    • Чалавек старого гарту.
  3. Сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: гартавы і гартоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)