гарт назоўнік | мужчынскі род
-
Цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем.
-
пераноснае значэнне: Фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць.
- Чалавек старого гарту.
-
Сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў (спецыяльны тэрмін).
|| прыметнік: гартавы і гартоўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)