гаротнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Які пастаянна жыве ў горы, нястачы; гарапашнік.
|| жаночы род: гаротніца.
|| прыметнік: гаротніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
гаротнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Які пастаянна жыве ў горы, нястачы; гарапашнік.
|| жаночы род: гаротніца.
|| прыметнік: гаротніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)