гарох, , м.

Расліна сямейства бабовых з насеннем у стручках, а таксама само яго круглае насенне; зерні.

  • Нашчыпаць гароху.
  • Як аб (у) сцяну гарохам (нічога не даходзіць).

|| памянш. гарошак, .

  • Зялёны г. (недаспелы гарох, ужыв. як прыправа да стравы).

|| прым. гарохавы, .

  • Гарохавы вянок — адмова ў каханні.

  • Пудзіла гарохавае (разм. неадабр.) — пра смешна і безгустоўна адзетага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)