гарнуць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Выцягваць, выграбаць пгто-н. дробнае, збіраючы ў адно месца.

    • Г. бульбу з печы.
  2. пераноснае значэнне: Набываць надта многа чаго-н. для сябе; прагна хапаць.

    • Ён горне да сябе.
  3. Пяшчотна прыхіляць, туліць да сябе.

    • Маці гарнула сына да грудзей.
    • Ведаю, куды ты горнеш (пераноснае значэнне: схіляеш думку, справу).
  4. Прыцягваць, прывабліваць (размоўнае).

    • Тэатр гарнуў і вабіў моладзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)