Verbum

гарнуць, ✂; незак.

1. Выцягваць, выграбаць што-н. дробнае, збіраючы ў адно месца.

   • Г. бульбу з печы.

2. перан. Набываць надта многа чаго-н. для сябе; прагна хапаць.

   • Ён горне да сябе.

3. Пяшчотна прыхіляць, туліць да сябе.

   • Маці гарнула сына да грудзей.
   • Ведаю, куды ты горнеш (перан. схіляеш думку, справу).

4. Прыцягваць, прывабліваць (разм.).

   • Тэатр гарнуў і вабіў моладзь.