гармідар, ✂, м. (разм.).

  1. Гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал.

  2. Беспарадак, неразбярыха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)