гарладзёр, ✂, м. (разм. груб.).

  1. Той, хто дзярэ горла, гарлапан.

  2. Пра тое, што раздражняе горла.

    • Не квас, а г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)