гарачыня назоўнік | жаночы род
-
Гарачае, моцна нагрэтае паветра.
- У хаце была г.
- Ну і г. сёлета ў ліпені! (спёка).
-
Цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння.
- Усё цела налілося гарачынёй.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)