галоўнакамандуючы назоўнік | мужчынскі род
Галоўны начальнік армій якога-н. фронту.
- Вярхоўны г. (начальнік узброеных сіл дзяржавы ў час вайны).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
галоўнакамандуючы назоўнік | мужчынскі род
Галоўны начальнік армій якога-н. фронту.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)