галгофа, ​, ж. (кніжн.).

Месца пакут, нягод (паводле назвы ўзгорка паблізу Іерусаліма, дзе, згодна з хрысціянскім веравучэннем, быў распяты Ісус Хрыстос).

  • Узысці на Галгофу (прыняць пакуты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)