галавацяп назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Той, хто бесталкова і нядбайна вядзе справы.

|| прыметнік: галавацяпскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)