дзежка, ✂, ж.

Драўляная, крыху звужаная к верху пасудзіна з прамых клёпак для заквашвання цеста і інш.

  • Хапіў з дзежкі, аж не бачыць сцежкі (з нар.).

|| памянш. дзежачка, ✂.

|| прым. дзежачны, ✂ і дзежкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)